Ben jij jouw smartphone kwijt en voel je dat jouw leven uit elkaar valt? Dan heb je vrijwel zeker nomofobie. De symptomen hiervan zijn onder meer trillen, desoriëntatie, een te snel hartritme en veranderingen in uw ademhaling. Als er dan maar iemand was die je hierover kon bellen…
Wat is nomofobie?
De naam: Nomofobie.
De leeftijd: Deze term is 15 jaar oud, hoewel de aandoening wel wat ouder is.
Het uiterlijk: Bezweet, angstig, onrustig.
Uitgebreidere nomofobie informatie
Het is dus in feite een angst voor iets. Althans een variant daarvan. Als we dit verder onderzoeken, dan lijkt het of dit begrip van het Griekse nomos afkomstig is. Ofwel de angst voor de wet of de wetgevende macht? Of… is het gewoon de paniek dat jij jouw mobieltje niet tot je beschikking hebt.
Hoe kan dat dan? Want het is niet een afkorting voor ‘geen mobiele telefoonfobie’.
Het is dus iets anders. Het is dan wellicht ook geen erkende medische term, maar het bestaat wel zeker! Want al in 2008 gaf een onderzoek in opdracht van het Britse postbedrijf Royal Mail aan dat meer dan de helft van de Britse mobiele gebruikers bijzonder ongerust werd als ze hun telefoon kwijtraakten of de connectiviteit verloren.
Dus zijn er nu landen vol nomofoben? Jazeker! Hoewel nomofobie niet per se een fobie is, lijkt het meer op een gedragsverslaving of een angststoornis.
Is het dan ook een zeer ‘westerse ziekte’? Nou, niet echt. Want uit een recent onderzoek aan vijf universiteiten in het Midden-Oosten is gebleken dat de studenten daar ook een hoge mate van mobiele afhankelijkheid hebben.
De oorzaak en symptomen van nomofobie
Wat veroorzaakt deze nomofobie dan? Tsja, eerst en vooral: mobiele telefoons. Smartphones zijn verbonden met het internet, waardoor dit zeer verslavende gadgets zijn. Maar het is ook mogelijk dat nomofobie een symptoom is van een ander type verslaving of angst.
Wat zijn de symptomen? Deze omvatten onder meer trillen, desoriëntatie, tachycardie (een te snel hartritme) en veranderingen in je ademhaling.
Hoe nomofobie tegen te gaan
Veel smartphonebezitters krijgen het gelukkig nooit, want die leven nooit één seconde zonder hun telefoon. Maar wat nu als je jouw smartphone toch kwijtraakt? Of deze gestolen wordt of kapot gaat. Of als de batterij helemaal leeg is en je nu tegen een zwart scherm aankijkt.
De meeste smartphone eigenaren willen daar niet over nadenken of praten. En nemen hun geliefde telefoon ook het liefst mee naar bed! Want wat nu als er ‘s nachts een klein schandaal over beroemdheden uitbreekt?
Kijk je meer dan 35 keer per dag naar je smartphone scherm? Wat zeg je nu: wat voor zin heeft het zonder meer om een mobieltje te hebben als je er niet naar kijkt!
Als dit inderdaad iets is wat je echt oprecht denkt: dan vertoon jij ongetwijfeld al ernstige waarschuwingssignalen van nomofobie!
Is er een remedie voor nomofobie?
Welnu, het kan zonder meer goed behandeld worden met cognitieve gedragstherapie of exposure-therapie. Waarbij je er geleidelijk aan gewend raakt om jouw tijd zonder je smartphone door te brengen.
Maar als je niet echt van deze gedachte houdt, dan kan een beetje medicatie je ook wel helpen. Ook al lost dit de oorzaak van jouw angst niet echt op. Met andere woorden, is de enige remedie gewoon écht van je mobiele telefoon afkomen!
Als je nu bij enkel de gedachte daarvan al behoorlijk koude en klamme handen krijgt. Blijf dan vooral gewoon ademhalen. En ga nu echt niet denken: “Waar is mijn telefoon nu?”
En zeg ook zeker niet: “Ik heb mijn huisarts een sms’je gestuurd over mijn mobiele verslaving en nu denkt hij dat ik homofoob ben…” Want dat is die verrekte autocorrectie die hier achter zit!
Hoe nu met mijn smartphone te leven?
Het leven valt echt niet mee als smartphone verslaafde… en zeker niet als nomofoob. Het is dus maar goed dat mijn mobiele telefoon aan mijn hand is vastgeplakt. Ik zal daarom de juiste specialist eens vragen of er geen draadloze oplader in mijn hand ingebouwd kan worden…
Bron en idee
